۱۳۸۸ مرداد ۲۵, یکشنبه

من در تعجبم از اين ملت.


گر يك نفر ادم مسلح هزار نفر ما را به صف كند و از ابتداي صف شروع به اعدام نمايد..بقيه كه در صف ايستاده اند عده اي شروع به غرغر مي كنند.. برخي از اين موقعيت غير انساني انتقاد ميكنند.. چند نفري راهكار هاي تئوريك براي خارج شدن از اين مهلكه را ارئه مي كنند كه البته با نظرات موافق و مخالف روبرو ميشود..عده اي قليل اقدام به مخالفت عملي و ستيز با مامور اعدام مي كنندكه به دليل پشتيباني نشدن از طرف سايرين فقط مرگ خودشان را جلو مي اندازند.. جمع كثيري هم از ان هايي كه در اخر صف ايستاده اند با اين فكر كه فعلا حالا حالا ها به ما نميرسه زمان را با تشويش سپري مكنند.. جلاد نيز سر صبر يكي يكي مي كشد تا به انتهاي صف برسد.هيچ معجزه اي هم براي كسي اتفاق نمي افتد.يك دهم اين جمعيت اگر همان ابتدا به اين جلاد يورش برده بودند دودمانش را به باد ميدادند.. ايا اين مردم منتظرند حكومت سر صبر تصفيه حسابش را با ان ها انجام دهد... با يك مرور اجمالي در اخبار جنايي يك سال گذشته در مي يابيم كه اكثر قتل ها به دلايل ناموسي و در برخي موارد سوئظن هاي بي اساس صورت گرفته.حالا سئوال اينجاست..اين غيرتي كه فقط به دليل پيدا كردن يك ياد داشت عاشقانه دختري را به اتش ميكشد و يا دو طايفه فقط به دليل اينكه دختر و پسرشان عليرقم ميل ان ها به هم دلبسته اند..در هم مي اويزند و خون ها ميريزند..حالا كه نواميس شان اشكارا توسط رژيم حتك حرمت شده چرا غيرتشان را غلاف كرده اند..ايا به اين اميد هستند كه دژخيم قبل از اينكه به ته صف برسد تغيير عقيده دهد... اگر تمام صف مخالفين رژيم طالباني خامنه اي يك باره و متحد به پا خيزد فقط يك روز وقت مي برد تا تمامي مزدوران را به قعر جهنم بفرستد..در غير اين صورت اين رژيم منحوس ايستاده تا تك تك جوان ها را به زير شكنجه ..تجاوز.. و مرگ بكشد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر