۱۳۸۹ اردیبهشت ۴, شنبه

"كثرت گرايي" در سخنان ميرحسين موسوي بارور مي شود

۲۰۱۰

"كثرت گرايي" در سخنان ميرحسين موسوي بارور مي شود.

باور ميرحسين به "عصر طلايي مردم"

مهندس موسوي اين هفته وارد يك مرحله تازه و مبارك شد و از "عصر طلايي امام" به زعم ايشان، كمي با واقع بيني حركت كرد و نگاهش را به سمت آينده اي دوخت كه به "عصر طلايي مردم" تعلق خواهد داشت. آقاي موسوي به درستي دريافته كه اين ايران دربند و به ذلت كشيده شده، سرزميني است كه بعد از آزادي، متعلق است به همه ي ايرانياني كه با عشق ايران زندگي مي كنند. كساني كه با اعتلاي ايران كمال پيدا مي كنند و با تحقير ايران، پژمرده مي شوند. ميرحسين موسوي گفته است: "باید روی «حداقل‌ها» توافق کرد. شعارهایی را برگزینیم که قدرت وصل‌کردن و همراه ساختن حداکثری داشته باشد/ باید با تعامل و گفت‌وگو و همفکری همه‌ی جریان‌های دلسوز ایران و پیگیر منافع ملی، این کار و راه دشوار و طولانی را پیش برد."

پس شعار "ايران متعلق به همه ي ايرانيان"، حالا دارد مي شود شعار محوري ميرحسين موسوي و آقاي كروبي هم كه قبلا" چنين گفته بود و در حقيقت، جنبش سبز دارد چتر خود را وسيع تر مي كند به سوي همه. همه مليت ها و قوميتهاي ايراني، زبانها، لهجه ها، رنگها و نژادهاي ايراني، زير اين چتر گرد مي آيند. اين اتفاق مباركي است. اما بايد به يك نكته توجه داشت. شعارهاي زيبا، بايد تبديل به برنامه هاي اجرايي شوند وگرنه شعارها زود فراموش مي شوند و از يادها مي روند. بايد از حالا براي فرداي ايران به فكر تشكيل يك كنگره ملي و يك پارلمان ملي باشيم، طوري كه همه بتوانند در آن كنگره ملي عضو باشند و از مجموع نظرات همه گروهها و شخصيتها، بشود به نقشه ساختن يك ايران نوين و مرفه و شايسته دست يافت.

به نظر من لازم است تشكلهاي مخالف نظام ولايت فقيه در داخل و خارج از كشور از فرصت استفاده كنند و برنامه هاي جدي و محكمي براي اداره ايران بعد از پيروزي جنبش سبز مردم ايران تهيه كنند. ما بايد بر روي حداقل هايي مثل حق انتخاب مردم، برابري و عدالت و آزادي توافق كنيم و بدانيم اين رژيم، روزهاي استيصال و اضمحلال خود را سپري مي كند و كافي است ما به خودباوري برسيم و نگذاريم ننگ پذيرش يك حكومت استبدادي بيشتر از اين بر ما و تاريخ ما ادامه يابد. لازم است از حالا در جيب هر ايراني نقشه اي براي فردا باشد. يك نقشه، كه كف آن دموكراسي و رفاه ايرانيان باشد و بر روي آن كف و حداقل ها تفاهم ملي صورت گرفته باشد.

مردم هم يادشان هست كه با شعارنويسي روي ديوارها و اسكناسها و به انحاء مختلف به يكديگر علامت بدهند كه "سبزها زنده اند". اين نظام رفتني شده است. رفتني تر از هميشه.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر