آقای اوباما اگر در انتخابات آمریکا تقلب می شد و مک کین را رییس جمهور اعلام می کردند از مردم جهان چه توقعی داشتید؟
اول بگذارید جایزه ی صلح نوبل را تبریک بگویم و آرزو کنم که کارنامه ی شما در آینده هم شما و هم تصمیم گیرندگان نروژی را سربلند کند.
اما بعد: بگذارید اول از انتخاباتی که به انتخاب شما انجامید بگویم: حتما یادتان می آید مردم آمریکا چه شوقی داشتند برای اینکه به شما رای بدهند و اینکه شعار "تغییر" چه هیجان و امیدی در دل رای دهندگان آزار دیده از سیاست های بوش ایجاد کرده بود. خوب می دانید که اکثر مردم دنیا در احساسات اکثریت آمریکایی ها شریک بودند و برای انتخاب شدن شما تلاش می کردند گرچه حق رای نداشتند. سرانجام شما انتخاب شدید و اشک شوق از چشم ها جاری شد و چشم های فراوانی به آینده امیدوار شد.
اگر تمام آن شور و شوق ها و انتظارات و تلاش ها را چندین برابر کنید آن وقت می توانید تصویری داشته باشید از آن چه در انتخابات ایران رخ داد. و اگر نارضایتی مردم آمریکا از بوش را چندین برابر کنید می توانید اندازه ای داشته باشید از نارضایتی مردم ایران از احمدی نژاد و حامیانش. مردم استبداد زده و سرکوب شده ی ایران اراده اشان را استوار کرده بودند تا به خرافه و جنگ طلبی و بی لیاقتی از راه دمکراتیک صندوق رای پایان دهند. و البته شرکت 85 درصدی در این انتخاب بخوبی می گوید که مردم چه میزان تشنه ی تغییر بودند و چه همت بزرگی برای آن به خرج داده بودند.
اما، آقای رییس جمهور!، در ایران شبانه کودتا رخ داد و رای های مردم به غارت رفت و رییس جمهوری دروغی به دنیا معرفی شد. دروغ آن قدر بزرگ بود که طاقت در خانه نشستن را از مردم گرفت و خیابان های پایتخت ایران صحنه ی اعتراض میلیونی مردمی شد که در جستجوی رای دزیده شده اشان بودند. اما کودتاچیان به دستور رهبر ایران مردم را به گلوله بستند. گروه زیادی نیز دستگیر شدند و در زندان ها مجبور به اعترافات دروغین شدند، به آن ها تجاوز شد و تحت شکنجه های گوناگون قرار گرفتند. با وجود این ها مردم سرسختانه ایستاده اند تا حکومت غصب شده اشان را و رای شان را پس بگیرند و مجرمان را محاکمه کنند.
آقای رییس جمهور! با شرح آنچه گفته شد یک سئوال از شما دارم؟ اگر این تقلب و این اتفاقات در کشور شما می افتاد و آقای مک کین را به جای شما رییس جمهور اعلام می کردند و مردم را می کشتند و زندان می انداختند و مورد تجاوز قرار می دادند توقع شما از دیگر کشورهای جهان چه بود؟
با ادب و احترام
عرفان - حرف حساب
یک بلاگ نویس ایرانی
دکتر شریعتی: در مملکتی که فقط دولت حق حرف زدن دارد هیچ حرفی را باور نکنید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر