انيه یِ يازدهمِ رئيسِ جمهورِ ايران، ميرحسين موسوي، امروز منتشر شد.بيانيه اي كه مثل بيانيه هايِ قبلي، پربار، پراميد، پرمغز، پرمحبت، استبداد ستيز، وحدت آفرين، دلگرم كننده و پر صلابت هست و نويدِ آينده اي روشن برايِ نسلِ سومي هايي مثلِ من.
صحبت هايِ رئيس جمهور ميرحسين، در اين زمانه اي كه متكبران، گردِ مرگ، به حياتِ مردم پاشيده اند، مثلِ جاني است كه در كالبدِ بي جانِ ايران، دميده ميشود.
نكته اي كه هر بار، با انتشارِ بيانيه هايِ رئيس جمهور ميرحسين، ذهنِ منو به خودش جلب ميكنه، اينه كه، هر كدوم از اين بيانيه ها، با خوندنشون، تموم نميشن، بلكه تازه شروع ميشن.بيانيه هايي كه كليشه نيست، در حدّ اخبارِ روزانه نيست، مثلِ تحليل هايِ تند و كند نيست، فقط منفعت هايِ قشري و گروهي رو در بر نداره، بلكه منافعِ ملي در اونها حكمراني ميكنه، تئوريِ صرف نيست، بلكه هميشه راهكار و دورنمايي در پيش پايِ فعالين قرار ميده، نااميد كننده نيست، بلكه اميد بخش هست، با هر فكر و عقيده اي سازگار هست، تمامِ انديشه ها رو جلب ميكنه، نمي خوام از رئيس جمهور ميرحسين بت بسازم و بگم خدا هست و بيانيه هاش هم خدايي، ولي بايد قبول كرد كه نسلِ سومي هايي مثلِ من يه همچين رهبرِ سياسي (به معنايِ واقعيِ خودش) تا بحال به خودش نديده.
اول قصدم اين بود كه تويِ پستِ جديدِ وبلاگم، پاراگراف به پاراگرافِ بيانيه ي رئيس جمهور ميرحسين رو، عيناً نقل كنم و هر چيزي كه به ذهنم مياد رو در موردش، بنويسم.كمي كه جلو رفتم، ديدم نه، اگر بخواي در موردِ اين بيانيه بنويسي، تا فردا صبح بايد بنويسي.
تكه هايي از مطالبش كه به سوادم قد نميده و بايد در موردش بخونم تا بفهمم رئيس جمهور ميرحسين دقيقا چي ميخواسته بگه،تكه هاييش رو هم بايد بدون حبّ و بغض، خوند، تا معنيش رو فهميد.
رئيس جمهور ميرحسين مردِ بزرگيه كه صداقت،تواضع و عقلانيتش، اونو از تكبر و ديكتاتوري دور كرده.حالا معلوم ميشه چرا خميني اونو به جسم و فكرِ ناقصي، مثلِ خامنه اي ترجيح ميداده.اين كجا و آن كجا.
درود به رئيس جمهور ميرحسينِ راستگو و مدبّر، درود به كروبي شجاع و سياست ورز، درود به خاتميِ متفكر و فرهنگ مدار.
به اميدِ پيروزيِ ” راهِ سبزِ اميد “.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر