دوتا مسئله‌ي خيلي مهم ذهنم رو مشغول كرده كه با شما در ميون ميذارم.اگر تهران هستيد و قصد شركت در راهپيمايي رو داريد/ يا در مورد اين راهپيمايي اطلاع رساني ميكنيد، دو دقيقه از وقت خود را بگذاريد و اين متن رو بخونيد
در كنار مسئله‌ي اطلاع‌رساني در مورد 27 شهريور، چيزي كه بنظرم بايد حتما روش كار بشه، مسئله‌ي استراتژيه...
ببينيد چند تا احتمال هست، كه ما بهيچ طريق نبايد بدون درنظر گرفتن اونها، دقيقه‌ي نود، ابتكار عمل رو بدست كودتاچيان بديم :اولا يه استدلال منطقي كه از يكي شنيدم (و به خبر كيهان مبني بر امامت هاشمي در اين روز هم اشاره داشت) اين بود كه استراتژي اينا اينه كه اول بگن هاشمي مياد، بعد اومدن هاشمي رو لغو كنن كه مردم دلسرد بشن و فكر كنن كه برنامه بهم خورده...مسئله‌اي كه هست اينه كه تو اطلاع‌رساني در مورد «تظاهرات اين روز»نبايد زياد رو اومدن هاشمي مانور داد، كه بايد كلا تظاهرات توي روز قدس، روز 27 شهريور مانور داد...كه خوشبختانه مشاهدات من هم تابحال در همين راستا بوده.
مسئله‌ي خيلي خيلي خيلي مهمتر، كه هرچقدر بگم مهمه باز هم كمه...مسئله‌ي «فيلم گرفتن» بطور جامع، تو اين روزه...ابتدا به ساكن اينكه، بعد از برخوردهاي شديدي كه با فيلم گيريهاي موبايل توسط مردم شد، كه نه تنها مردم رو ميزدن و دستگاهشون رو ميشكوندن، كه دستگيرشون هم ميكردن...عده‌ي كثيري از مردم، رو وادار كرد كه ديگه ريسك فيلم گرفتن رو نكنن...مگر اينكه شرايط بسيار بسيار مناسب باشه ...از طرفي هر موقع كه تظاهراتي ميشه پرس تي وي، فيلمهايي با كيفيت خوب (كه گوياي تمام حقيقت نيست ولي در عين حال تجمع شايد چند ده نفره‌اي رو مضمون گزارشات تصويري خودش ميكنه) به جهان مخابره ميكنه و اكثر خبرگزاريهاي خارجي هم از همين منبع ، براي گزارش استفاده ميكنن. مگر اينكه در شرايطي، يه آدم شيرپاك خورده‌اي از مردم تونسته باشه يه تصوير واضح از اون روز بگيره.
روز چهلم شهدا، شايد خيلي از شما تصوير اون جووني رو كه نيروي انتظامي كتكش ميزد و بعد هم گويا به سمتش تيراندازي كرد، رو بخاطر داريد...تقريبا تمام كانالهاي خبري خارجي كه من ميديدم اين تصوير رو براي متن خبر اون روز نشون دادند...چون هم تصوير با كيفيت بود و هم از داخل يه ساختمون، كل ماجرا واضح گرفته شده بود كه چطوري بچه‌هاي با دست خالي رو كتك ميزنن و حتي از شليك هم ابا ندارند.
اين دقيقا، اون چيزي است كه از الان بايد فكرش رو بكنيم...كه اين مسئله،اگر قادر به انجامش باشيم، حتي از تو خيابون اومدن هم بر ما واجب‌تره. تمام كساني كه در ساختمانهاي مسكوني مسيرهاي راهپيمايي قرار دارند (يا كساني كه دسترسي به رفتن به داخل اين ساختمانها رو دارند) بايد از الان فكري به حال پوشش تصويري بكنن...فيلم‌برداري از داخل ساختمان (با رعايت احتياط لازم)، نه تنها هيچ ريسكي رو متوجه فرد نميكنه، بلكه هم، ميزان واقعي جمعيت رو نشون ميده و هم ميتونه شكارگر لحظه‌هاي ناب باشه
جدا از عكس/فيلم برداري از داخل ساختمون‌ها...حتي در خود خيابان...راه براي فيلم‌گرفتن ِ بي هزينه مثل راههاي رسيدن به خدا زياده!
مكررا از تمام كساني كه دوربينهاي عكاسي/فيلم برداري حرفه‌اي، نيمه‌حرفه‌اي يا آماتور دارند...خواهش ميكنم، تنها به مجرد اينكه با هرنوع تصويربرداري برخورد ميشه دست از ثبت كردن تصاوير نكشند...ضمن رعايت احتياط، صدها را براي «مخفي كردن خود» يا «دستگاه» وجود داره...ديگه بيعرضه‌تر از پاپاراتزي‌هاي خارجي نيستيم كه براي گرفتن يه عكس از فلان بازيگر، صد جور دوربينشون رو پنهان ميكنن و به هزار هيئت خودشون رو در ميارن..
ساده‌ترين راه اينكه موبايل را لاي يك روزنامه گذاشت و يك سوراخ براي روزنه‌ي لنز درست كرد كه با خيال راحت بتوان فيلم گرفت
يا اينكه بدنه‌ي دستگاه، رو لاي پارچه‌اي پنهان كرد، جوري كه فقط روزنه‌اي به اندازه‌ي لنز گشوده باشه و هزاران راه خلاقه ديگر، كه طريق مكاشفات فردي براي هممون بازه.
بقيه رو هم از نتايج مكاشفات و نظراتتون بي‌بهره نذاريد.
در كنار مسئله‌ي اطلاع‌رساني در مورد 27 شهريور، چيزي كه بنظرم بايد حتما روش كار بشه، مسئله‌ي استراتژيه...
ببينيد چند تا احتمال هست، كه ما بهيچ طريق نبايد بدون درنظر گرفتن اونها، دقيقه‌ي نود، ابتكار عمل رو بدست كودتاچيان بديم :اولا يه استدلال منطقي كه از يكي شنيدم (و به خبر كيهان مبني بر امامت هاشمي در اين روز هم اشاره داشت) اين بود كه استراتژي اينا اينه كه اول بگن هاشمي مياد، بعد اومدن هاشمي رو لغو كنن كه مردم دلسرد بشن و فكر كنن كه برنامه بهم خورده...مسئله‌اي كه هست اينه كه تو اطلاع‌رساني در مورد «تظاهرات اين روز»نبايد زياد رو اومدن هاشمي مانور داد، كه بايد كلا تظاهرات توي روز قدس، روز 27 شهريور مانور داد...كه خوشبختانه مشاهدات من هم تابحال در همين راستا بوده.
مسئله‌ي خيلي خيلي خيلي مهمتر، كه هرچقدر بگم مهمه باز هم كمه...مسئله‌ي «فيلم گرفتن» بطور جامع، تو اين روزه...ابتدا به ساكن اينكه، بعد از برخوردهاي شديدي كه با فيلم گيريهاي موبايل توسط مردم شد، كه نه تنها مردم رو ميزدن و دستگاهشون رو ميشكوندن، كه دستگيرشون هم ميكردن...عده‌ي كثيري از مردم، رو وادار كرد كه ديگه ريسك فيلم گرفتن رو نكنن...مگر اينكه شرايط بسيار بسيار مناسب باشه ...از طرفي هر موقع كه تظاهراتي ميشه پرس تي وي، فيلمهايي با كيفيت خوب (كه گوياي تمام حقيقت نيست ولي در عين حال تجمع شايد چند ده نفره‌اي رو مضمون گزارشات تصويري خودش ميكنه) به جهان مخابره ميكنه و اكثر خبرگزاريهاي خارجي هم از همين منبع ، براي گزارش استفاده ميكنن. مگر اينكه در شرايطي، يه آدم شيرپاك خورده‌اي از مردم تونسته باشه يه تصوير واضح از اون روز بگيره.
روز چهلم شهدا، شايد خيلي از شما تصوير اون جووني رو كه نيروي انتظامي كتكش ميزد و بعد هم گويا به سمتش تيراندازي كرد، رو بخاطر داريد...تقريبا تمام كانالهاي خبري خارجي كه من ميديدم اين تصوير رو براي متن خبر اون روز نشون دادند...چون هم تصوير با كيفيت بود و هم از داخل يه ساختمون، كل ماجرا واضح گرفته شده بود كه چطوري بچه‌هاي با دست خالي رو كتك ميزنن و حتي از شليك هم ابا ندارند.
اين دقيقا، اون چيزي است كه از الان بايد فكرش رو بكنيم...كه اين مسئله،اگر قادر به انجامش باشيم، حتي از تو خيابون اومدن هم بر ما واجب‌تره. تمام كساني كه در ساختمانهاي مسكوني مسيرهاي راهپيمايي قرار دارند (يا كساني كه دسترسي به رفتن به داخل اين ساختمانها رو دارند) بايد از الان فكري به حال پوشش تصويري بكنن...فيلم‌برداري از داخل ساختمان (با رعايت احتياط لازم)، نه تنها هيچ ريسكي رو متوجه فرد نميكنه، بلكه هم، ميزان واقعي جمعيت رو نشون ميده و هم ميتونه شكارگر لحظه‌هاي ناب باشه
جدا از عكس/فيلم برداري از داخل ساختمون‌ها...حتي در خود خيابان...راه براي فيلم‌گرفتن ِ بي هزينه مثل راههاي رسيدن به خدا زياده!
مكررا از تمام كساني كه دوربينهاي عكاسي/فيلم برداري حرفه‌اي، نيمه‌حرفه‌اي يا آماتور دارند...خواهش ميكنم، تنها به مجرد اينكه با هرنوع تصويربرداري برخورد ميشه دست از ثبت كردن تصاوير نكشند...ضمن رعايت احتياط، صدها را براي «مخفي كردن خود» يا «دستگاه» وجود داره...ديگه بيعرضه‌تر از پاپاراتزي‌هاي خارجي نيستيم كه براي گرفتن يه عكس از فلان بازيگر، صد جور دوربينشون رو پنهان ميكنن و به هزار هيئت خودشون رو در ميارن..
ساده‌ترين راه اينكه موبايل را لاي يك روزنامه گذاشت و يك سوراخ براي روزنه‌ي لنز درست كرد كه با خيال راحت بتوان فيلم گرفت
يا اينكه بدنه‌ي دستگاه، رو لاي پارچه‌اي پنهان كرد، جوري كه فقط روزنه‌اي به اندازه‌ي لنز گشوده باشه و هزاران راه خلاقه ديگر، كه طريق مكاشفات فردي براي هممون بازه.
بقيه رو هم از نتايج مكاشفات و نظراتتون بي‌بهره نذاريد.
پي‌نوشت : ايده‌ي ِ اعلاميه‌هايي كه در تصوير بالا مشاهده ميكنيد متعلق به اين دوستمون هست كه من هم پس از خواندن حركت جالب ايشون، به سهم خود، با چاپ و پخش مقداري، قدمي در اين اطلاع‌رساني برداشتم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر