طرحِ ترافيك سبز بايد بارها و بارها تمرين و تجربه شود تا به يك ابزارِ مناسب براي اذيت كردنِ كودتاچيان تبديل شود ـ۹ کلیک
حضور مردم با ماشين در خيابان چند مزيت بزرگ دارد: 1| عبور و مرور سركوبگران مختل ميشود 2| تجمع مردم را ميشود با گازاشك آور پراكنده كرد، اما قفل شدن ماشين ها را نه. 3| هزينه یِ حضور با ماشين، نهايتاً شكستن شيشه هاي ماشين يا آسيب ديدن بدنه خودرو ميباشد (كه مطمئناً نسبت به اينكه باتوم بخوريم، ضرر كمتري است) 4| امكان بازداشت شدن وجود ندارد، چون نمي توانند ادعا كنند شما در تجمعات شركت كرده ايد. 5| ميتوان آب و كمك هاي ديگر را به همراه داشت. 6| بوق زدن ممتد ماشين ها با هم، ايجاد حس وحدت ميكند و فضایِ سنگين سكوت را ميشكند. 7| ماشين ميتواند به عنوان ابزاري براي برهم زدن تعادل موتورسوارانِ لباس شخصي به كار رود. 8| ميتوان با سد كردن ون هاي پليس مانع از دستگيري و انتقالِ آنها شويم. در هر حال نكته یِ اصلي آن است كه 16 آذر در خيابان ها باشيم تا از هر فرصتي براي اعتراض كردن و فيلم و عكس گرفتن استفاده كنيم. بعد از 16 آذر بهتر ميتوان در مورد اين المان صحبت كرد و نقاط ضعف و قوت اونو براي تظاهرات هاي بعدي مشخص كرد. اميد، رساترين اعتراض ماست .
پخش گسترده اعلامیه فراخوان تظاهرات 16 آذر در شیراز ـ۴۷ کلیک
امروز که میخواستم از خانه خارج بشم دیدم دو تا برگه توی خونه افتاده فکر کردم از این تبلیغ ها است که همیشه میندازن ولی وقتی نگاش کردم فهمیدم فراخوان تظاهرات 16 آذر است . اولین باره که یک اعلامیه ضد حکومت را در سطح شهر میبینم . بعدا متوجه شدم که در همه خانه های محل انداختن طوری که در آموزشگاه دوستم که چند خیابان (خیابان ستارخان) با ما فاصله دارد هم انداخته اند . طبق متن این اعلامیه تظاهرات 16 آذر شیراز در ساعت 4 بعد از ظهر در میدان دانشجو برگزار می شود عکسی که از اعلامیه ها گرفتم :
و اینبار شانزدهم آذر پیش روی ماست... ـ۱ کلیک
....... اینها را گفتم تا شاید بتوانم اندکی از حس غریبی را که اکنون در سینه دارم بازگو کنم. گفتم تا شاید بتوانم به یاد آورم که چه ها بر ما آوردند و به آنانی که اکنون ماتم ناامیدی پیشه کرده و از حق خود گذشته اند ایام پیشین را یاد آوردی کنم. شانزدهم آذرماه پیش روی ماست. قرار است تا باری دیگر کودتاگران را از شعور و شهامتمان به هراس بیاوریم. به ظالمان مست از خون عزیزانمان قدرت بنماییم. دست در دست دانشجویان غیور خویش دهیم تا روز آنان را نیز سبز کنیم. چشم همه ستم دیدگان از کودتا در انتظار ماست تا پیروزی در هدف مشترکمان را به آنها هدیه دهیم. عزیزانی که اغلبشان دانشجویانی از این مرز و بوم بودند، سرشار از آمال و آرزوها. اکنون وظیفه ماست تا در میعادگاهی دیگر همراه هم شویم و پشت دانشجوها را خالی نکنیم. یاری کنیم یکدیگر را که روزنه های روشنایی در شرف تابیدن است. نگذاریم تا باری دیگر همراهانمان را صدمه بزنند، اندکی صبر، سحر نزدیک است.................. پ.ن: چه خوب میشد که این موضوع به یک بازی وبلاگی با عنوان «فراخوان شانزدهم آذر سبز» مبدل میگشت. پس از همینجا از هر دوست و آشنا و نا آشنایی که قلبش برای میهنش میتپد دعوت به عمل میاورم تا نوشته ای در این رابطه بنویسد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر