تظاهرات مردم یمن علیه جمهوری اسلامی ـ۵ کلیک
dw-world.deبسیاری از مردم یمن به پیروی از دولت خود اعتقاد دارند که شورشیان شیعه در شمال کشور به تحریک و با حمایت جمهوری اسلامی علیه دولت مرکزی فعالیت می‌کنند. به گزارش خبرگزاری رویترز حدود ۲۰۰ نفر در برابر سفارت جمهوری اسلامی در صنعا تظاهرات کردند. آنها شعار می‌دادند: «تجاوز ایرانی محکوم است!» و «یمن آزاد و مستقل است!» در همین حال گزارش می‌شود که در برخوردی مسلحانه میان شورشیان جدایی‌طلب و نیروهای امنیتی در جنوب یمن، ۵ نفر کشته شده‌اند. راه‌پیمایی در برابر سفارت ایران در صنعا از جانب سازمانی مستقل برنامه‌ریزی شده بود، اما از حمایت مقامات حکومتی برخوردار بود. دولت یمن جمهوری اسلامی را متهم می‌کند که از شورشیان حوثی که در مناطق کوهستانی شمال کشور پناه گرفته‌اند، حمایت می‌کند. آنها از ماه اوت گذشته برخوردهایی خشن با دولت مرکزی داشتند. در یمن اقلیت وابسته به کیش زیدی دولت را به اعمال سیاست‌های تبعیض‌آمیز در تمام عرصه‌های اقتصادی و دینی متهم می‌کنند. شیعیان زیدی اکثریت جمعیت شمال یمن را تشکیل می‌دهند. آیین زیدیه یکی از فرقه‌های شیعی به شمار می‌رود، که پیوند اعتقادی مستقیمی با شیعیان ایران ندارد. دولت یمن شیعیان حوثی را متهم کرده که خواستار برقراری حکومت مذهبی شیعه زیدی هستند و از جانب ایران حمایت می‌شوند، اما جمهوری اسلامی هرگونه دخالتی را در حوادث یمن انکار می‌کند. به گفته منابع وابسته به سازمان ملل متحد به خاطر درگیری‌هایی که از ماه اوت گذشته در شمال یمن در نواحی هم‌مرز با عربستان سعودی در گرفته، تا کنون ۱۷۵ هزار نفر از خانه‌های خود آواره شده‌اند.
«تجربه ثابت کرد، ادغام دین در سیاست درست نبود» ـ۲ کلیک
zamaaneh.comساختار حکومت ایران طبق هر تعریفی دینی است. این به آن معناست که روحانیون و دینداران در دستگاه حکومت ایران جایگاه ویژه دارند. همچنین مسالهی استقلال نهاد دین از نهاد حکومت، همچنان که برای سیاسیون یک مفهوم و ارزش بوده است، برای جامعه روحانیت نیز استقلال روحانیت از حکومت، امری بوده که به خصوص علمای شیعه در طی تاریخ، همواره بر آن پافشاری کردهاند. اما در ساختار دینی حکومت ایران این استقلال چه معنا و چه جایگاهی دارد؟ ساختار اجتماعی دستگاه روحانیت چیست؟ و چگونه با حکومت تداخل یا از آن استقلال دارد؟ این سؤالات و پرسش‌های مرتبط با آن را با آقای محمد جواد اکبرین، دینپژوه و روزنامهنگار منتقد ساکن بیروت، طرح کردهام. به عنوان مقدمه، از آقای اکبرین میپرسم که اساسا این استقلال چه مفهوم و یا چه ارزشی دارد؟ این استقلال هم موضوعی هویتی است و هم یک موضوع تاریخی. موضوع هویتی است، به این معنا که اساسا هویت صنفی روحانیت بر این تعریف شده که اولا دین را تبلیغ کند و به مردم آموزش بدهد. دوما در کنار مردم باشد، در مقابل هرچه که غیردینی است. مهمترین مصداق امر غیردینی نیز رفتار ظالمانهی حکومتها با مردم است. بخش تاریخی استقلال روحانیت نیز در این است که در طول هزارهی گذشتهای که اساسا روحانیت معنا پیدا کرده است، همیشه عالمان دین در کنار مردم بودهاند، در مقابل حکومتها. در شرایط فعلی، میزان این استقلال را به لحاظ این که آن هویت را پاسداری کند، چقدر میبینید؟ با توجه به دینی بودن حکومت ایران، این استقلال وجود دارد؟ متاسفانه در شرایط امروز، این موضوع وضعیت اسفباری پیدا کرده است. هم به تاریخ هزارهی گذشتهی روحانیت و هم به هویت روحانیت خدشه وارد شده است. از ابتدای شکلگیری جمهوری اسلامی، این بحث مطرح شد که حوزه باید پشتیبان نظام باشد، چون نظام، نظام اسلامی است و قصد دارد دین را در عرصهی جامعه پیاده کند. اما رفته رفته این موضوع تبدیل شد به پیوند روحانیت به عنوان یک صنف، با حکومت. پس از درگذشت آیتالله خمینی این شرایط بسیار اسفبارتر شد. چون آیتالله خامنهای از آنجایی که کاریزمای مرحوم آیتالله خمینی را در حوزه و در میان مردم نداشت، تصمیم گرفت در حوزه نفوذ پیدا کند تا از این طریق بتواند وجاهت علمی و سیاسی خود را تقویت کند. نتیجه این شد که حکومت به ح...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر