بازگشت هاشمی/هاشمی آمد تا بگوید زنگ سقوط نظام جمهوری اسلامی را شنیده است ـ۱۴۵ کلیک


در جمهوری اسلامی هاشمی رفسنجانی دیگر مرد عبور از بحران ها نیست، سخنان او نتوانست ریسمانی باشد تا نیروهای گریخته از مرکز نظام جمهوری اسلامی را به یکدیگر پیوند دهد، حتی پیشنهادهای نرم او در خطبه نماز جمعه معروفش که سی و پنج روز پس از انتخابات ریاست جمهوری ابراز کرد با واکنش تند فرماندهان نظامی و نزدیکان بیت رهبری مواجه شد. پیشنهادهایی که گرچه برای جنبش سبز بی رمق و کمرنگ بود اما با آغوش باز به استقبال از همان اندک رفتند. اما هاشمی مهره سوخته نظام هم نیست. سکوت او همگان را متوجه خود می کند، غیبتش از نماز جمعه پرسش های فراوان را بر می انگیزد و تحلیلگران را وادار می کندتا دست به قلم ببرند و از راز از سکوت و غیبتش رمزگشایی کنند، آنگاهی که لب به سخن می گشاید نیز همه نگاهها را متوجه خود می کند چه نگاههایی که در ژرفای آن می توان نوری از امید جستجو کرد و چه نگاههای سرزنش بار و غضباناکی که هاشمی را سدی بر راه اجرای تام و تمام برنامه های خود می بینند. رئیس مجمع تشخیص مصلحت ایران گرچه روزی نقش اول را در روی کار آوردن آیت الله خامنه ای به کرسی رهبری ایران ایفا کرد و آن روزها نه در ظاهر ساختار سیاسی ایران که در باطن آن مهره ای قدرتمند از آیت الله خامنه ای محسوب می شد، اما این روزها به صراحت عامل جدال ها و مناقشات به وجود آمده در صحنه سیاسی – اجتماعی ایران را رهبر جمهوری اسلامی می داند. زمانی که او می گوید اختلافات جدی است و به جز آیت الله خامنه ای هیچ کس نمی تواند راه وحدت را هموار کند، به بیانی دیگر می گوید که رهبری در 6 ماه گذشته نخواسته است تا گامی برای فروکاستن از شدت گسست های شکل گرفته در جامعه بردارد. شاید بتوان در پس این سخن هاشمی نشانه هایی از یاس و نومیدی در رایزنی های پشت پرده را نیز یافت. همچنانکه رئیس خبرگان رهبری به نوعی خطاب به مردم گفته است که دیگر منتظر گره گشا بودن نقش او در این مناقشه نباشند زیرا گره کار فروبسته جمهوری اسلامی در بیت رهبری است، جایی که هنوز محل اتخاذ و صدور رادیکال ترین مواضع و تجویز افزایش برخوردهاست. سخنان روز گذشته اکبرهاشمی رفسنجانی اما - گرچه با تاخیربیشتری نسبت به دوستان خود در جناح اطلاح طلب و اصولگرا - رنگ صراحت به خود گرفت، آنجا که او از صف آرایی و مقابله نیروهای وابسته به سپاه و بسیج در برابر مردم بی دفاع لب به شکوایه ب...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر